To był szok!!!w pewien lipcowy dzień,pojawiły się na raz!dwie małe dziewczynki. Takie same noski,takie same buzie,takie same oczka. Biedna mama! nie wiedziala od której do której skakać,jak jedna spała,druga plakała.i odwrotnie. Dwie małe pyzy, potrafily wydać z siebie mocne tony. Stawiały rodziców w pernamętny stan oczekiwania i gotowości,jakby mówiły-My jestesmy najwazniejsze!nic sie innego nie liczy!Biedna mama...uff:) biedny tata ufff:)nocki zerwane,oczy niewyspane:)Przyszedł dzień,kiedy trzeba bylo zadecydować,jakie imiona dostaną te małe kobietki.Los tak chciał,a może pech hahahah,że mama czytała własnie o pieknej,silnej dziewczynie i taką w marzeniach chciała mieć jedną z córek..Więc ..Mickiewiczowska Grażyna zostala patronką jednego imienia..a druga dziewczynka???Tu tato mial glos...jego ulubioną piosenką była- Siedem dziewcząt z Albatrosu,tyś jedyna...a na imię miała wlaśnie Beata....i tak drugie dziewczę otrzymalo ładne imię:)Mineły lata..koło czasu zatoczyło krąg..i w rodzinie pojawiła się istotka, o zielonych oczach z buzią wiecznie roześmianą ,z loczkami na głowie...przyszedł dzień,kiedy znów trzeba bylo zadecydować,jak to małe cudo się nazwie....dumny tata wertował pół dnia kalendarz...a może Jagoda???niee...pokiwała przecząco mama głową......a może......Gracja?zapytał niesmiało, takie z wloska,piekno i podziękowanie za razem...tłumaczyl,,o tak!!mama aż podskoczyła z radosci,sliczne!!I tak zielonooka...została Gracją....dziś często sie zastanawiam...kiedy przyjdzie czas...co zadecyduje o imieniu nastepnej,czy nastepnego z pokolenia..ksiażka?kalendarz?a moze co innego...?) Niech zielonooka zadecyduje.....:)
Moja mam chciała Basię,ale tato który pochodził ze wsi zdecydował że nie,bo to jest imię najczęściej nadawane koniom:))))i wybrał dla mnie mało wtedy znane imię Bożena:)długo nie mogłam znaleźc nigdzie pochodzenia tego imienia:)))A Gracja-piękne imię ,takie zmysłowe:))))pozdrawiam
OdpowiedzUsuńPiękne imię! Takie z gracją :)
OdpowiedzUsuńKiedy moi Rodzice zdecydowali się nadać mi imię, nie wiedzieli, że przez pół swojego życia będę musiała się z nim zmagać. Można powiedzieć, że jak na czasy mojego dzieciństwa i młodości było to imię z kosmosu :)
Ale teraz jestem z niego bardzo zadowolona i myślę, że bardzo do mnie pasuje.
Teraz to nawet moje imię jest spotykane. Ale ja choć sporo lat żyję, osobiście nie poznałam żadnej Dominiki :)
Również miło mi jest Ciebie poznać :)
Przez moment ktoś w mojej rodzinie próbował przeforsować dla mnie imię Scholastyka. Na szczęście Rodzice się nie ugięli! ;) Mama chciała imię po prababci. I tak zostałam Katarzynką! :)
OdpowiedzUsuń