Mialam dwie.....obydwie na roznych przeciwleglych własciwie stronach Polski...:)chcę napisac o Tej która zupełnie nieswiadomie wprowadziła mnie w swiat szydełka,sweterków,serwetek.Babcia w ciemnej sukience z białym kołnierzykiem,pochylona nad robótką z nieodlącznymi goglami na nosie,które zawsze lekko sie zsuwały do przodu;)Babcia o poczciwych oczach w ktorych skrzyły sie iskierki wesoło. Od kiedy Ją pamietam zawsze trzymała w reku szydełko,patrzyłam zafascynowana jak z pod Jej reki wychodza małe cuda.miałam chyba z 8 lat...gdy poprosiłam...baciu naucz mnie. Dzis juz nie pamiętam jak przebiegała nauka:)ale...dokladnie pamiętam jak miałam zrobić kolezance dla Jej mamy szalik i czapke;)Kolor zielony,jak wiosenne liście na drzewach,wybralam motyw i zaczelam robic . Byłam z siebie ogromnie dumna jak mamie kolezanki te moje dzierganie sie spodobało...nabralam wtedy wiatru w skrzydła....szaliki dla znajomych,sweterki dla mnie,czapki dla mnie ,sukienki dla mnie. Kazda okazja byla dobra na to aby cos wyczarowac...;)wspanialym miejscem przez ...piec lat..byl pociag,ktory codziennie wiożl mnie do mojej ukochanej szkoły Liceum Plastycznego;)potem paradowalam w tych moich dziergancach i zawsze na szybko ,na juz,mialam COS nowego;)wiec.......kochajmy te nasze babcie...bywa, że takie osamotnione..niedoceniane....opuszczone....a przeciez to One maja wiedzę zaprzeszłą...a My:) ..jeszcze wiele przed nami mielizn..które dzieki dobrej radzie ,mozemy ominąć....kochajmy Je za to co protrafią,docenimy to wtedy,kiedy juz bedzie... za pózno na takie zwykłe slowo..DZIĘKUJĘ
Masz rację, nie ma to jak babcia :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Pięknie,cudnie.Nasze Babcie są wspaniałe.Choć żadnej z nich nie zanałam osobiście-to co zostawiły po sobie jest piękne.Pozdrawiam.dumka
OdpowiedzUsuńSzydełkowania i haftu co prawda uczyłam się sama, ale moja kochana Babcia jest źródłem niesamowitych rodzinnych (i nie tylko)opowieści z czasów, gdy powstały pe piękne stare fotografie i pocztówki. Babcia to skarb, warto uważnie patrzeć i słuchać. Dopóki jest...
OdpowiedzUsuńBardzo dziekuje..za cudowne wpisy;)
OdpowiedzUsuńMoje babcie niestety nie używały szydełka.Jedna szyła na maszynie rzeczy użyteczne np fartuchy kuchenne:)))druga pracowała ciężko na roli,piekła chleb,robiła masło,po każdej z nich coś odziedziczyłam:)A jeszcze dorzuciłam coś od siebie,czyli hafty,szydełko.Dobrze miec wspomnienia:)))
OdpowiedzUsuńPamiętam moją kochaną pra babcie maleńka elegancka Pani,która była krawcową i szyła dla moich lal piękne koronkowe sukienki balowe...ile to było radości jak przychodziły do mnie koleżanki i przebierałysmy lale w te piękne suknie...
OdpowiedzUsuńBellu, jestem pod wrażeniem Twojego bloga, klimatem, jaki tu stworzyłaś, i wrażliwością na piękno, jaką sie z nami dzielisz. Twoje zapiski przywołują czasy młodości, dzieciństwa i marzeń. A wiele z nas, dzięki Tobie może odbywać wycieczki w głąb wlasnej duszy.Pozdrawiam i dziękuję- Agadu
OdpowiedzUsuń